I'm a mess

- داره کفشاشو میپوشه بره.

- کجا؟

- ما نمیدونیم.ما این گوشه این طرف در وایسادیم و از دهنه ی در داریم اونو نگاه میکنیم.

  هیچوقت نمیفهمیم کجا میخواد بره.چرا میخواد بره.چرا میخواد بمونه.درونش چی میگذره.

  چی وادارش میکنه که حرکت کنه یا بیاد به این سمت یا از این جا بره.هیچوقت نمیدونیم چی بهش انگیزه میده.

  واسه چی نفس میکشه...

  ما همه چسبیدیم به رویا هامون،به دنیای غیر حقیقی که واقعی ترینه.چون اونجا اونی هستیم که میخوایم.چون اونجاست که قدرت و تخیل و فرصت ابراز عشق داریم.پشت چشم های بسته ست که قوی تر از همیشه حس میکنیم،مانا تر از همیشه لبخند میزنیم،با همه ی وجودمون گوش میدیم...چون اونجا جاییه که واقعا خودمونیم.

  کسی دلش نمیخواد از نگاه کردن به سفیدی ماه دست برداره،وقتی که میفهمه حقیقت زندگیش به همون نگاه کردنه.

  وقتی خوابت اونیه که انتظارشو میکشی،دلت نمیخواد هیچوقت از خواب بیدار بشی.هیچوقت.