هنرِ جان...
پنجشنبه, ۸ آذر ۱۳۹۷، ۰۳:۴۹ ب.ظ
و هنر هیچگاه قلب مرا به سخره نگرفت.
هیچگاه تنهایم نگذاشت. در سکوت و عقل کنار من بود،
و هر زمان، هر زمان-دیر یا زود- حضور من را پذیرا شد.
برایم با عشق چای ریخت و نگذاشت هیچ سرمایی در من نفوذ کند.
چه معشوقی از آن بهتر میتوان یافت؟ در نهایت مهر، بی توقع و زیبا...
باشد که لایق باشم....
