شب سیاه

از قله ی خوشبختی پرت شدم توی درّه.

پ.ن:یک نفر داره جا میزنه جار،آهای غمی که مثل یک بختک ،رو سینه ی من ،شده ای آوار...

      از گلوی من،

      دستاتُ بردار...

      دستاتُ بردار از گلوی من...