خیابان های ساکت

لحاف گرم و زمخت دروغ را دور خودم پیچیده ام

و میدانی که مدت هاست بیرون نخزیده ام از آن.

مرا ببخش.

اگر زمانی سکوت میکنم که بیش از همیشه تمنای سخن دارم.

اگر زمانی لبخند میزنم که غرق در روح اشکم.