Hello from the other side...I'm terribly suffocating...

با خودم میگفتم کاش این ابر بالای سر یک دست بلند میشد و این تن بیچاره ی سرما زده مرا در آغوش میگرفت.

آدم تشنه فقط یک چیز میفهمد،آب.

زنده و مرده و دیگر و خود و ما و تو نمیفهمد.

بنابراین کاملا منطقی ست کارهای غیر آگاهانه اش...

توجیه مناسبیست.

ولی هیچ خوب نیست نیمه آغوش گرم تو مرا یاد آغوش دیگری می اندازد.

خوب نیست که آغوش طعم دارد و فراموش نمیشود.

خوب نیست آسمان و هوا اینقدر حافظه ش خوب است.

خوب نیست نگاهم گنگ بچرخد...خوب نیست خاموش شوم...

p.s:Hello,how are you...